معنی از پرندگان جنگلی

ابیا

اثری از دافنه دوموریه

(اسم) جمع پرنده رده بزرگی از شاخه ذی فقاران که خون گرمند و بدنشان دارای حرارت ثابتی است و اندامهای جلو آنها بعلت پرواز در هوا بصورت بال در آمده و بدنشان نیز پوشیده از پر میباشد. بر روی استخوان قص آنها تیغه ای عمودی بنام برشه قرار دارد که عضلات پرواز بان ملصق میباشد باستثنای معدودی از پرندگان که دارای دو سریع میباشند و پرواز نمیکنند (شتر مرغ جزو این دسته است) . استخوانهای پرندگان معمولا مجوف و توخالی و دارای حفره های هوایی برای سبک کردن وزن آنها در موقع پرواز میباشد. گردن پرندگان دارای تعداد زیادی مهره است. بهمین مناسبت طول نسبه کافی دارد و ضمنا بخوبی باطراف قابل چرخش است. قلب پرندگان دارای چهار حفره است و شریان آئورت پس از خروج از بطن چپ بطرف راست بر گشته در امتداد بدن ادامه مییابد (بر عکس پستانداران) . غذای پرندگان در تیره های مختلف آنها فرق میکند: عده ای گوشتخوارند و عده ای علف خوار و عده ای دانه خوار و از دانه حبوبات تغذیه میکنند و عده ای هم بر حسب فصول مختلف غذایشان فرق میکند طیور.

بلند مازو ایشبر از درختان (گویش گیلکی) بلوت جنگلی

Heftig, Verrückt, Wild

منسوب به جنگل، آن که در جنگل زندگی می کند. [خوانش: (جَ گَ) (ص نسب.)]

بریه

وحشی، خودرو

آلوسیاه جنگلی. [هَِ ج َ گ َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) کامپوری.

موته جنگلی. [م ُ ت َ / ت ِ ج َ گ َ] (اِ مرکب) ریشه ٔ یک قسم گیاهی. (از ناظم الاطباء).

پامچال جنگلی. [ل ِ ج َ گ َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) نوعی از پامچال که در دَرفَک آنرا کرماج نامند.

چرخ جنگلی. [چ َ خ ِ ج َ گ َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) در اصطلاح ورزشکاران، چرخیدن آهسته با فاصله ٔ زیاد دادن میان دو پا. (فرهنگ نظام).

انگور جنگلی. [اُ رِ ج َ گ َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) هزارجشان. نخوش. امباسلوقی. ماله غوره. بوداوه. دیورز. کرمه البیضاء. (یادداشت مؤلف). و رجوع به هزارجشان شود.

خرمای جنگلی. [خ ُ ی ِ ج َ گ َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) درختی است که از میوه ٔ آن استفاده می شود و در جنگلهای ایران وجود دارد. (یادداشت بخط مؤلف).

گاوزبان جنگلی. [زَن ِ ج َ گ َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) نوعی گاوزبان که گلهای آن درشت تر و جوشانده ٔ آن معرق و ملین است. (گیاه شناسی گل گلاب ص 242).

448